Bir ayı aşkın süredir devam eden İsrail’in Gazze’deki soykırımında ölenlerin yarısı çocuk…
Çok zordur, Filistin’de / Gazze’de çocuk olmak...
Ölümle, açlıkla, yoklukla iç içe bir yaşam sürmektir, Filistin’de çocuk olmak...
Filistinli olarak doğduğu gün ölmektir, Filistin’de çocuk olmak ...
Elazığ Belediyesi’nin organize ettiği 4. Kitap Fuarı dolu dolu geçiyor. Yoğun bir ilgi var. Başta Belediye başkanı Sayın Şahin Şerifoğulları olmak üzere tüm emeği geçenlere, Elazığlı yazarlara, tüm katılımcılara ve bizleri yalnız bırakmayan kitapseverlere teşekkür ediyorum.
Bu etkinlik devam ederken Gazze’de oluk oluk kan akmaya devam ediyor, soykırım yapılıyor.
Hem kitap fuarı hem de Gazze katliamı dolasıyla Yahudilerin vahşi yönünü delilleri ile ortaya koyan bir kitaptan bahsetmek istiyorum.
Cevat Rıfat Atilhan’ın çok konuşulan, tartışılan kitabı; İğneli Fıçı…
Çok okunan ve okundukça insanın tüylerini diken diken eden bilgilerle dolu bir kitap.
Bu kitabı okudukça şimdi nasıl insanlığımızdan utanıyorsak, Gazze’deki soykırımı da takip ettikçe insanlığımızdan utanıyoruz.
Filistin halkının 1948 yılında BM kararlarıyla kurulan İsrail’in zulümlerine muhatap olması ve bu zaman içerisinde topraklarının önemli oranda işgal edilmesine karşı dünyanın anlaşılmaz sessizliği ve duyarsızlığına bir tepki olarak 7 Ekim tarihinde “Aksa Tufanı”nı başlatılmıştı.
Bu harekâtın başlatılması sonrası İsrail ve ABD’den gelen tepkilerle birlikte İslam dünyası ve bazı çevrelerden de eleştiriler gelmişti.
Hamas’ın İsrail’e yönelik başlattığı Aksa Tufanı’nın zamansız ve yersiz olduğunu iddia eden çevrelere en güzel yanıt, İsrail’de yayınlanan Siyonist Yediot Aharonot Gazetesi’nden geldi.
İsrail, ABD ve İngiltere’nin gayr-i meşrû çocuğudur…
İsrail, 14 Mayıs 1948’de kuruluşunun ilan edildiği tarihten itibaren Müslümanlara zulmetmeye yemin etmiş ilk ve tek Yahudi terör devletidir.
Kurulduğu tarihten itibaren ABD’nin oluşturduğu zeminde Siyonist Çete (İsrail)’nin gerçekleştirdiği Lübnanlı, Suriyeli, Mısırlı ve özellikle de Filistinli Müslümanlara yönelik katliamlarını kronolojik olarak sıralamak istiyorum.
“İslam and Envıronment”, Türkçesi; “İslam ve Çevre”.
Birinci baskısı 2011, ikinci baskısı 2015 yılında yapılan “İnsan ve Çevre - İslam ve Çevre” adlı kitabım, “ISLAM and ENVIRONMENT” ismiyle İngilizce olarak yayınlandı.
Böylece yayınlanan eserlerimin sayısı 13’e ulaştı.
“İnsan ve Çevre - İslam ve Çevre” ismiyle yayınlandığı yıllarda alanında bir ilk olan bu eser, “İslam and Envıronment” ismiyle İngilizce yayınlaması da alanında bir ilk.
Fırat Şiir Akşamları adıyla 1992 yılında başlatılan ve zaman zaman ara verilen Hazar Şiir Akşamları’nın bu yıl 6-8 Ekim tarihleri arasında 26.sı yapılacak.
İlimizin kültür sanat faaliyetleri arasında en uzun soluklu olmakla birlikte aynı şairlerin tekrar tekrar davet edilmesi sonucu halkta ve edebî çevrelerde heyecanını ve etkisini yitirmiş rutin bir kutlama ve anma mesabesine düşmüş olan bu etkinlik, bir kez daha kendini tekrar etme kaderine yenik düşmüş gibi gözüküyor.
Halkla ve özellikle sanat ve şiire önem veren duyarlı çevrelerle bir buluşma ve kucaklaşma iklimi oluşturamayan Hazar Şiir Akşamları’nın, ilimize davet edilen şairlere birkaç özel gün yaşatmanın ve köy gezisi ve tekne turu düzenlenmesinin ötesinde bir kalıcılığı ve hafızalarda iz bırakıcı özelliği bulunmamaktadır.
Osman Bedreddin Efendi, 1850 yılında Erzurum’un Abdurrahman Ağa Mahallesi’nde dünyaya gelmiştir. Babası Selman-ı Sükûti Efendi, annesi Esma Hanım’dır. Osman Bedreddin üç yaşında iken babasını kaybeder.
Dokuz yaşında Kuran-ı Kerim’i ezberleyerek hafız olur. İlk derslerini Erzurum’daki hocası Mehmed Tahir Efendi’den almış, Arapçayı öğrendikten sonra tefsir, hadis ve fıkıh ilimlerine yönelir.
Hocası Mehmed Tahir Efendi’nin tüm bildiklerini öğrettiğini ve kendisine başka hoca aramasını tavsiye eder.
Bu arada Buhara’dan gelip Erzurum’un Ebu’l-Kasım köyüne yerleşen kısa zamanda hoş sohbetiyle çok sevilip sayılan, ilmi ve şöhreti çevreye yayılan Seyyid Ahmed Merami’nin yayına giderek kendisinden ders almak istediğini arz eder.
Ziya Paşa denince hemen aklımıza darb-ı mesel olmuş beyitlerinden bazıları gelir:
“Âyinesi iştir kişinin lafa bakılmaz,
Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde.”
***
“Nush ile yola gelmeyeni etmeli tekdir,
Tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir.”
Geçen haftaki yazımızda Mekteb-i İdadi-i Hamidiye-i Mülkiye-i Şahane başlıklı yazımızda son Osmanlı dönemine ait elimizde kalan iki tarihi binamızdan bahsetmiştik.
Bunlardan Hükûmet Konağı’nın Kent Müzesi olarak değerlendirileceğini, Askerî yerleşke içinde kalan ikinci tarihi eserimiz olan Mekteb-i İdadi-i Hamidiye-i Mülkiye-i Şahane binasın da aslına uygun olarak yapılacak olan düzenlemeler sonucunda Kültür ve Turizm Bakanlığına devredilerek 2016 tarihinden beri kapalı olan Elazığ Arkeoloji ve Etnografya Müzesi’nin buraya taşınması veya Askeri Müze yapılarak halkımızın hizmetine sunulması gerektiğini belirtmiştik.
Bugün anılarda yaşayan Harput’tan, Elazığ’dan, Palu’dan bizlere ulaşan sadece birkaç fotoğraf, virane olmuş veya restore edilmiş birkaç tarihi eser…
Kentimiz yoruldu.
Sokakları, evleri, ibadethaneleri, han ve hamamları, medrese ve mektepleri, cami ve mescidleri, kalesi ile yoruldu, yıprandı, eskidi ve çok eksildi.
Tarihi kentlerimizi terk ettik.
Komşularımızdan, çarşılarımızdan, cami, han, hamam, köprü ve kalemizden vazgeçtik, terk ettik onları…
