Muhyiddin ibn-i Arabi’nin “Şeceretü'l-Kevn” isimli eserinde “Hikayetü İblis” başlığıyla bir hadis rivayet nakledilir.
Beş-altı sayfalık bir tek hadis olan bu rivayet, uzunluk bakımından genel olarak diğer hadis standartlarına uymamaktadır.
Kaynağı belli olmayan bu uzun rivayette yer alan değişik bilgiler, farklı hadis kaynaklarında da mevcuttur.
Lisan-ı sıdk, Kur’an’da iki yerde geçen bir terim.
Meryem suresi 50. ayet ve Şuara Suresi 84. ayet…
Lisan-ı sıdk;
Güzel bir şekilde anılmak,
Hayırla anılmak,
Rahmetle anılmak,
Öğretmenlik, kutsal bir meslektir. Bu kudsiyetin Cenab-ı Hakk’ın “Rabb” isminde tecelli ettiğini,
Hz. Âdem’den itibaren tüm peygamberlerin toplumların ilk öğretmenleri olduğunu,
Özellikle “ben ancak muallim olarak gönderildim” diyerek öğretmenlik alanında da çağları aşan Hz. Peygamber (s.a.v.)’in, vahiyle donanmış, hikmetle bezenmiş bilge bir muallim/öğretmen olarak örnek olduğunu geçen yılki “O, SEVİLEN BİR ÖĞRETMENDİ” başlıklı yazımızda belirmiştik.
Yaşadığımız zamanın en önemli bir özelliği de nasihat kültürünün kaybolmasıdır.
Günümüzde artık nasihat, ne verilir ne de dinlenir oldu.
Buna rağmen her zaman bir nasihate ihtiyacımız vardır.
Çünkü nasihat; başkasının hata ve kusurunu gidermek için gösterilen çaba,
İyiliği teşvik, kötülükten sakındırmak üzere verilen öğüt,
Başkasının faydasına ya da zararına olan hususlarda bir kimsenin onu aydınlatması ve bu yönde gösterdiği gayrettir.
Ateş düştüğü yeri yakar.
Ateş düştüğü yeri yakar cümlesi, günlük hayatta sık kullanılan kelimeler arasında yer alıyor.
Hem sosyal medyada hem de gündelik yaşantıda kullanılan ateş düştüğü yeri yakar kelimesi, uzun yıllardan beri, özellikle de son yıllarda yaşanan terör olayında şehit olanlar için, semavî ve arzî afet, felaket ve musibetlerle birlikte daha çok kullanılmaya başlandı.
28 Ekim 2020 Çarşamba günün gecesi Peygamberimiz (s.a.v.)’in dünyaya teşriflerinin yıldönümüydü. Yani genel adıyla “Mevlid Kandili” idi.
Geçen yıl “MERHAB EY ÂLÎ SULTÂN MERHAB” başlıklı yazımızda Mevlid Kandili ile ilgili genel bilgileri aktarmıştık.
Bu yazımızda da aşağıdaki ayete dikkatinizi çekmek istiyorum.
Ayetini okudunuz mu?
Evet, İmam Hatip okullarının tarihi sürecine kaldığımız yerden devam edelim.
1951 yılında İmam Hatip okulları 4 yıllık ortaokul seviyesinde açılmış ancak, Kur’an-ı Kerim Türkçe/Latin harfleriyle okunma şartı getirilmişti.
Rum patriği Athenagoras’ın bile tasvip etmediği Türkçe Kur’an-ı Kerim okutulması kararı, İstanbul İmam-Hatip Okulu’nun müdürü merhum Celaleddin Ökten Hoca’nın gayretiyle birkaç yıl sonra kaldırılmıştır.
İmam Hatip okulları her zaman Türkiye’de gündem olmuş, kuruluşundan günümüze kadar hep gündemde kalmıştır.
İmam Hatip liselerinin kuruluşundan itibaren daima halkın teveccühüne mazhar olması, zaman zaman bu okullar üzerinden lehte ve aleyhte siyaset yapma sonucunu doğurmuştur.
Siyasî ve ideolojik sebeplerle bu okulların kapatılması veya sayılarının azaltılmasına gidilmiş, mezunlarının yükseköğretim imkânları kısıtlanmış ve büyük ölçüde engellenmiştir.
Şükür: yapılan iyiliği bilmek ve onu yaymak,
iyilik edeni iyiliğiyle övmek,
minnettarlık duymaktır.
Şükür; Allah’tan veya insanlardan gelen nimet ve iyilikten dolayı minnettarlığını ifade etme,
nimete söz ve fiille mukabelede bulunma,
Yazılarım bu sütunda Pazartesi günleri yayımlanıyor.
Konusu gereği bu yazının Cuma günü yayımlanması gerekirdi. Ancak bize tahsis edilen gün Pazartesi olduğu için bu yazıyı Cuma günü yazdım, Pazartesi günü ise yayımlandı.
Belki birçoğunuz muztaripsiniz, Perşembe günü öğlenden sonra başlayıp Cuma günü akşamına kadar gelmeye devam eden Cuma mesajlarından…
