Bezm-i elestte yani ruhlar âleminde Allah ile bir ahidleşmemiz vardı.
Cenab-ı Hak ruhlarımızı yarattığında “elestü bi rabbiküm/ben sizin Rabbiniz değil miyim?” diye sormuş ve ruhlarımız; “kalu belâ şehidna/ evet, (Rabbimizsin), şâhid olduk” demişlerdi.
“(İşte bu şahidlendirme) kıyamet günü ‘bizim bundan haberimiz yoktu’ dememeniz içindi.”
Allah’la insanlar arasında meydana gelen bu sözleşme A’raf suresinin 172. ayetinde anlatılmaktadır.